Myne Søe-Pedersen
.
Myne Søe-Pedersen
Myne Søe-Pedersen (DK) meest recente werk richt zich op een geheimzinnige verborgenheid in concrete zaken als een boek, een schooltafel of een envelop. Haar verstilde fotowerken stralen een ontwapenende openheid uit. Een foto van een nuchtere stapel papier doet slechts gissen naar wat er op staat, een van dichtbij gefotografeerd prikbord doorzeefd met punaisegaatjes laat niets meer zien van de berichten die er ooit op geprikt waren. En lamellen voor een raam belemmeren het uitzicht. Haar fotowerken laten voorwerpen van heel dichtbij zien, maar echt dichtbij komt de kijker niet. Met wijd open ogen moet die de heldere fotobeelden als een 18e eeuws ' nature morte '-schilderij scannen en fantaseren hoe het achter de stilte van de dingen eruit ziet.
Het resultaat is door haar frontale manier van fotograferen streng en valt in de traditie van de Dঔsseldorfer Schule van Hilla & Bernhard Becher, waarbij in haar recente werk opvalt dat de extreem licht afgedrukte foto's aan omfloerste schilderijen doen denken. Haar foto's laten sporen zien, die door mensen zijn achtergelaten als stille getuigen van dikwijls een intieme activiteit. Zij ziet deze beelden als een herinnering, die op een verstilde en soms melancholische manier zijn vastgelegd. Zij zegt over het door haar gebruikte medium: "Photography is usually used to record what was there' ". My photographs concentrate on that 'which is not there anymore'i>."
In november 2001 werd in het Nederlands Foto Instituut de Steenbergen Stipendium van aan haar uitgereikt vanwege haar "heldere, consistente manier van werken".
Werk van Myne Søe-Pedersen is opgenomen in de collectie van het Haags Gemeentemuseum.
Myne Søe-Pedersen
Myne Søe-Pedersen (DK) most recent works concentrate on a mysterious concealment in concrete matters, such as a book, a school table or an envelope. Her serene photo works radiate a disarming openness. One can only speculate of what is communicated on a photographed stack of paper. A notice board riddled with pin holes does not show anything anymore about the messages which once hung on it. And panels in front of a window blocks the view to the outside. Her photo works show objects from very nearby, but the viewer never comes truly close. With wide open eyes the visitor can only scan the artists' clear photo images as an 18th century ' nature morte '-painting in order to find out what is behind her silent objects.
The result is rigorous and strict because of her frontal way of making photographs, made in the tradition of the Düesseldorfer Schule of Hilla & Bernhard Becher, although her most recent works are executed in an extreme esoteric way and resemble almost paintings in a mist. Her pictures show traces, which have been left by people as silent witnesses of an often intimate activity. She looks at these images as a remembrance, which she documented in a melancholic and ephemeral manner. She says about the used medium: "Photography is usually used to record ' what was there '. My photographs concentrate on that ' which is not there anymore '."
In November 2001 the Steenbergen Stipend was granted to her in the Nederlands Foto Instituut in Rotterdam. The jury praised the work because of her "clear, consistent way of working".
Works of Myne Søe-Pedersen is in the collection of the Haags Gemeentemuseum in The Hague.
