Kiezen.
Klaas Kloosterboer staat de laatste jaren bekend om zijn rakelen, spuiten en gooien met verf op doek. Ook zijn sculpturen zoals schavot, kist en trog
ontkomen niet aan zijn olie- en acrylverf. Dijkwijls hangt hij objecten of grote clowneske pakken aan plafond en muur. Gemaakt van wat van een paar
jaar daarvoor nog heuse abstracte meters grote doeken waren. De mens als abstract aanwezige en de handeling als voorbije act staan steeds centraal,
waarbij Klaas Kloosterboer er niet voor terugdeinst om een al gemaakt doek te versnijden en te gebruiken voor een nieuw werk. Zijn handelingen zijn
planmatig, kort en krachtig. Dat is ook nu weer het geval in zijn tentoonstelling ´Partij-Wederpartij´, waarin op de markt gekochte stof met vrolijke
smiley´s en gekleurde strepen de basis voor zijn doeken vormen.
Wat is er gebeurd, wat gaat er straks gebeuren? Dat is wat je je kan afvragen als een tafel te zien is met daarop een gevleide lap gele stof bedrukt
met zwarte sterren. De stappen die Klaas Kloosterboer maakt zijn in de meeste gevallen tot twee, drie momenten terug te brengen: er staat een tafel in
een ruimte, er is een tafelkleed opgelegd en daarop is een lap stof gedrapeerd alsof een goochelaar zojuist zijn truc gedaan heeft. Meer is er niet. Aan
de muren hangt een assortiment gordijnen met gekleurde streep- smiley- en harlekijnpatronen. Op de verste muur is door middel van opengetrokken gordijnen
een repoussoir gemaakt en op deze manier wordt een doorkijk gesuggereerd, die evenwel niet verder reikt dan een blinde muur.
Bij het betreden van de tweede ruimte blijkt dat er een keuze uit de enorme hoeveelheid stoffen uit de eerste ruimte is gemaakt. De kijker wordt
geconfronteerd met een dramatisch lang zwart gordijn dat met een patroon van piratendoodskoppen bedrukt is. Waarom hangt daar zo´n enorm gordijn? Wordt
er straks een voorstelling gegeven? Er tegenover hangen met zwarte lakverf bespoten doeken met het zelfde drukpatroon van doodskop met daaronder elkaar
kruisende zwaarden. In de ruimte hangt een linnen paskamer met mouwen eraan genaaid. Een monitor op de vloer laat een video zien met een net geklede man
in dikke regenjas, die op genummerde blikken loopt en steeds uitspreekt,:
"Green is right…, red is right.., white is right…, black is right…".
Het thema van de tentoonstelling ´Partij - Wederpartij´ gaat onmiskenbaar over het maken van keuzen. Keuzen die we dagelijks doen, maar ook keuzen die
wij onderling ten opzichte van de mensen om ons heen doen; mét of zónder paskamer.